درماندگی آموخته شده

درماندگی آموخته شده یک پدیده روان شناختی است که در این حالت، فرد تصور می کند صرف نظر از اینکه چه کاری انجام دهد، محکوم به شکست است (اسلاوین، 2006؛ ترجمه سید محمدی، 1385). این حالت اغلب در نتیجه باور فرد مبنی بر اینکه رویدادها در کنترل او نیستند، ایجاد می شود (ریو، 2005). معادل های درماندگی آموخته شده عبارت اند از: بی میلی برای انجام هر عملی برای کسب موفقیت یا گریز از تنبیه، منفعل بودن به طور کلی، گوشه گیری، ترس، افسردگی و پذیرا بودن به هر آنچه اتفاق می افتد (السون و هرگنهان، 1388).